دستهبندی کلی دوربینها
دوربینها ازلحاظ تکنولوژی عملکرد به دو دسته آنالوگ و دوربینهای دیجیتال تقسیم میشوند. در هرکدام از این دو دسته میتوان دوربینهای میتوان دو گروه دوربین فضای داخلی و دوربین فضای باز یا خارجی را دستهبندی کرد.
دوربینهای فضای باز را میتوان در فضاهای داخلی هم استفاده نمود اما برعکس این قضیه امکانپذیر نمیباشد چرا که عوامل خارجی مانند نور آفتاب، باران و گردوخاک به سرعت بر دوربینهای مناسب برای فضاهای داخلی تأثیر منفی گذاشته و آنها را از کار خواهند انداخت.
نصب فیزیکی دوربینهای خارجی:
اصولاً دوربینهای خارجی جدای از بحث آنالوگ و یا دیجیتال بودن آنها برای نصب فیزیکی باید حتماً دارای محفظهی پوششی ضد آب و ضد گردوغبار با حداقل درجه حفاظتی IP63 باشند. تمام دوربینهای فضای باز دارای پایهی نگهدارنده متصل به محفظه بوده و یا پایهی نگهدارنده درون بستهبندی دوربین به صورت جداگانه موجود میباشد.
اصولاً دوربینهای خارجی به دلیل اینکه متحمل شرایط سختتری خواهند شد اتصال آنها به دیوار و یا هر سطح دیگری باید حتماً توسط پیچ و رول پلاگ و یا برحسب مورد رول بولت انجام پذیرد. معمولاً جهت تسهیل سوراخکاری یک برچسب با نقشهی سوراخ کاری بر روی آن، درون بستهبندی دوربین موجود میباشد.
هنگام نصب دوربینهای خارجی همواره جهت حفظ امنیت مکان و حفظ امنیت دوربین لحاظ نمودن موارد زیر الزامی است.
_ ارتفاع نصب دوربین از سطح زمین باید بهاندازهای باشد که از کار انداختن و تماس مستقیم با دوربین به راحتی میسر نگردد، و درعینحال آنقدری بلند نباشد که جزییات تصویر محو شود.
__ در انتخاب محل دوربینها توجه به حداکثر زاویهی دید دوربین الزامی است.
_ فرد نصب کننده ی دوربین باید با استفاده از عدسی و دوربین مناسب تلاش نماید که با به کار بردن حداقل تعداد دوربین حداکثر گسترهی دید را ایجاد نماید.
نصب فیزیکی دوربینهای داخلی:
معمولاً دوربینهای داخلی به دو صورت دوربین گنبدی سقفی و دوربین پایهدار دیواری در بازار موجود میباشد. این بدان معنی نیست که دوربین سقفی را نمیتوان بر روی دیوار، و یا دوربین دیواری را بر روی سقف نصب نمود. اما رایجتر و مرسومتر است که دوربینهای گنبدی روی سقف، و دوربینهای پایهدار بر روی دیوار نصب گردند.
در نصب دوربینهای داخلی توجه به موارد زیر الزامی است:
_ دوربینهای داخلی جهت کنترل امنیت راهروها، دربهای ورودی، پنجرهها، آسانسورها، و سایر نقاط مهم امنیتی ساختمان به کار میروند.
_ دوربین داخلی باید بهگونهای نصب گردد که تاحد ممکن دور از دسترس و دور از کانون توجه قرار گیرد.
_ طراحی شبکهی دوربینهای داخلی باید در راستای استفادهی کمتر از تعداد دوربین برای به دست آوردن بیشترین فضای دید باشد.
_ معمولا نصب دوربینهای گنبدی سقفی آسان تر از دوربینهای دیواری است زیرا پایه ی نگاهدارنده ی آن ها از بدنه ی دوربین جدا است.
_ دوربینهای داخلی نباید در معرض رطوبت زیاد، حرارت بالا، و یا گردوغبار زیاد قرار گیرند. در چنین مواردی با توجه به نوع آلودگی محیط باید از دوربینی با بدنه حفاظت شده با IPxx مناسب استفاده گردد.
نوع اتصالدهنده سیم به دوربین با توجه به تکنولوژی دوربین، اتصالدهنده BNC برای دوربینهای آنالوگ و سوکت RG45 برای دوربینهای دیجیتال تحت شبکه میباشد.